نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران با توجه به قداست اهداف متعالی خود و حفظ کرامت انسانی و خدمتگزاری به صاحبان اصلی نظام که تمامی مردم ایران می باشند اقدام به وضع قوانینی جهت گزینش نیروی انسانی نموده است .
بنابراین هدف گزینش در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران احراز صلاحیت داوطلبان ( با توجه به هدف سازمانی در چارچوب قوانین مصوب و توجه به کرامت و آبروی داوطلبین ) است نه عیب یابی افراد .
ملاکهای احراز صلاحیت با توجه به جایگاه پست سازمانی که داوطلب استخدام قرار است متصدی امور آن گردد متفاوت است اما صرفنظر از شدت و ضعف این ملاکها در افراد ( که با توجه به سن ، تحصیلات ، مسئولیت و ... ) متغیر است بطور کلی عبارتند از ملاکهای : علمی ، توانمندی و کارآیی ، اعتقادی ، اخلاقی ، سیاسی ، تعهد و مسئولیت پذیری .
امر گزینش و اجرای ضوابط و مقررات مربوط به آن درباره داوطلبان ورود به خدمت اعم از رسمی ، غیر رسمی ( پیمانی – قراردادی – روزمزد و عناوین مشابه ) و مشمولین قانون کار در کلیه دستگاههای مذکور در ماده واحده قانون تسری و ماده 2 قانون گزینش کشور تابع احکام مقرر در قانون گزینش و آیین نامه اجرایی آن است .
هر گونه جذب و بکارگیری منوط به رعایت ماده فوق می باشد و پرداخت هرگونه وجه بدون رعایت ماده فوق غیرقانونی است .
اعزام به ماموریت ثابت خارج از کشور ، ماموریت یا انتقال به دستگاه دیگر در مشاغل حساس ، بورسیه شدن ( دوره های بلند مدت ) و تغییر شغل از مشاغل غیر حساس به حساس و مشاغل خاص و همچنین پذیرش داوطلبان مراکز آموزش عالی وابسته به دستگاهها منوط به تایید گزینش است .
